Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011


Με το όνειρο απών εως το μηδέν
μέσα σε χαοτικό φόντο
ψυχές παρούσες και απούσες
σαν σε τελετή γιορτινή μυστηριακή συναθροίζονται
να θυμίσουν σε εμάς τι δύναμη της ζωής,την τραγωδία της άδικης απουσίας.
Μικρέ μας Αλέξη
Οσοι από εμάς λογίζονται για άνθρωποι
απ΄τον ουρανό ως την γή
ακόμη και κάτω από αυτή
όσο δύσκολοι και αν είναι οι δρόμοι μας
θα συνεχίζουμε να παλεύουμε κρατώντας σφιχτά στα χέρια μας
τα όνειρα σου.

4 σχόλια:

  1. meggie..Aμήν δεν λες τίποτα.
    Τις καλημέρες μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φούλη,κάθε σχόλιο περιττό,ακόμη και οι λέξεις κινδυνεύουν να χάσουν το νόημα τους μέσα στην τραγικότητα των καταστάσεων.
    Την καλημέρα μου και σε σένα,κι ευχαριστώ για το πέρασμα σου και από εδώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή